Maandagavond 6 september, dag 1.

Het was een prachtige tennisavond: geen zuchtje wind, een aangename temperatuur en Mark Pelser achter de wedstrijdtafel met zijn laptop. Het zou een overzichtelijke avond worden met 11 wedstrijden.

Voor het eerst sedert de Corona-uitbraak konden de degens weer eens gekruist worden op ons gezellige clubje.

Biel Luitjes is de jongste deelnemer. Lang geleden mocht de jeugd niet meedoen aan de senioren kampioenschappen. Daar had Biel vanavond niets mee te maken. Onder toeziend oog van zijn ouders was hij te sterk voor Sander Dekkers. Zijn cross-forehand in de soms open speelhelft van Sander was vooral effectief (6-4,6-1).

Martijn Herfkens en Mark Vencken waren in de eerste set aan elkaar gewaagd. Soms moet hun eigen ‘hawkeye’ eraan te pas komen, zo scherp werd er gespeeld. In de tweede set belandden Mark’s ballen jammergenoeg 5 mm aan de verkeerde kant van de lijn. Martijn, die vanochtend nog hard getraind had (bij Anouk?) hield wat beter controle over zijn spel 7-5 6-2.

En natuurlijk was daar Ewald Arts die het opnam tegen Vincent Wijga op baan 4. Ewald komt zichzelf regelmatig tegen bij een gemiste bal of een fout (wie kent dat niet?). Het publiek begon zich af te vragen of Ewald wellicht iets te overkritisch was tav zichzelf. Hoe het ook zij, het publiek kon de handen op elkaar krijgen voor soms boeiende ralleys waarbij beide spelers alle hoeken van de baan op zochten en vonden. Ewald’s linkshandige forehand liet hem op het laatst niet in de steek en hij won: 6-4 6-4.

In deze vreemde Coronatijden gebeuren er ook toernooi-technisch vreemde dingen. Manon Boonstra en Rob Buhrs spelen niet 1x maar 2x tegen Astrid Goossens en Michel Schagen. Vanavond de eerste keer. Astrid en Michel leken op een ruime overwinning af te stevenen doch Manon en Rob trokken langszij. Michel kon in deze fase enkele unforced errors achter elkaar op zijn  naam schrijven. Tot slot wist hij zichzelf te hervinden. Astrid en Michel wonnen met 6-2 6-4.

De vraag is natuurlijk wat Rob en Manon hebben geleerd van deze partij. Dat zien we de volgende keer.

Op televisie kunnen we deze week genieten van de US Open. Prachtige wedstrijden. Jammergenoeg konden wij ook getuige zijn van de indrukwekkende persconferentie van Naomi Osaka. Ze sukkelt al een tijdje met haarzelf op de tennisbaan. Zij lijkt overspannen te zijn. Geen plezier meer in tennis.

Rust ofwel geen wedstrijden spelen kan een goed medicijn zijn. Toptennis geeft ons niet altijd het goed voorbeeld.

Wij genieten hier op Heb Durf van het gewone, uiterst vermakelijke tennis waarbij we steeds opnieuw geconfronteerd worden met onze beperkingen en elke keer weer waardering kunnen opbrengen voor onze tegenstander.

Dinsdagavond wordt weer een heerlijke tennisavond met een aangename temperatuur en weinig wind. Wie er achter de wedstrijdtafel zit gaan we zien!

Chris ter Brake