Dinsdag 9 juli

Het KNMI waarschuwde voor Code Oranje vanavond. Ik heb Heb Durf een kwartier geleden verlaten. Het was rustig op ons parkje en Barbara zat achter de wedstrijdtafel. Ze hoopte dat we er vanavond een beetje doorheen zouden zwijnen. Spelers die zo meteen om 19.00 uur de baan op zouden gaan, druppelden binnen.
De eerste bliksemflits, regen en het rommelende gedonder zijn begonnen. En dikke druppels vallen uit de lucht. Het begint harder te waaien. Een whatsapp-videotje van Barbara toont een waterval. Vlak boven de ingang van ons clubhuis stort deze zich van het dak af. Er zal vanavond niet meer getennist worden.

De foto van Mirella Zonneveld uit 1994 (zie dag 2) bracht mij terug in het verleden van het Landsmeer Open dat in 1984 begon als het ‘Open D toernooi’. Jan van Dijk was op het idee gebracht door Walter Scheermeijer en Albert van Schaik die samen al een paar jaar een sterk en succesvol jeugdtoernooi organiseerden op Heb Durf. De beste jeugdspelers uit Noord Holland kwamen er op af.

In die tijd ging het organiseren van een toernooi nog allemaal met de hand. Ik zie me nog in Jan van Dijk’s woonkamer staan. Grote vellen papier had hij op alle muren bevestigd. Daarop stonden de schema’s met de namen van deelnemers met viltstift genoteerd. Meer dan een week was Jan bezig om het toernooi avond aan avond in elkaar te zetten. Geen laptop te bekennen.
Deelnemers werden per post met speciaal daarvoor gedrukte inschrijfkaarten uitgenodigd om zich op te geven voor het Landsmeerse toernooi.
Nu werkt de toernooicommissie digitaal. Dat is doorgaans beter en sneller, maar vergt nog steeds veel energie van de toernooileider en de toernooicommissie en mensen achter de tafel.

1984. In die tijd gingen tennissers van houten rackets over op kunststof. De witte bal werd geel. Er veranderde van alles in de wereld die ‘tennis’ heette. En dat doet het nog steeds.

Op naar dag 5 en betere tijden.

Chris ter Brake