Als je wat later op de avond het tennispark betreedt zitten de tegenstanders van zoëven gebroerderlijk en/of gezusterlijk met elkaar aan tafel op het terras een glaasje te drinken. Dat hoort bij tennis. En dat maakt het deelnemen aan een toernooi als het Landsmeer Open extra aantrekkelijk. Veel van de deelnemers zie je dan ook elk jaar weer terugkomen.
Igor Cozijn vertelde mij over zijn HE6 partij tegen de 13-jarige Brad Sy-A-Foek eerder op de avond. Hij was vooral onder de indruk van de snelheid van bewegen van Brad naast het beheersen een groot repertoire aan slagen. Brad heeft ambities en liet Igor weten aan het junioren toernooi van Wimbledon te willen deelnemen. De fraaie topspin backhands van Igor konden niet verhinderen dat Brad won. (6-3,6-3), waarbij genoteerd moet worden dat Brad al eerder twee andere Heb Durfers verslag: Koen Rose en Thomas Bonsen. Zaterdag staat hij om 12.00 uur in de halve finale de halve finale tegen Patrick Verweij uit Monnickendam.
Ellen Scheermeijer toonde mij een van de laatste in cellophaan verpakte maaltijden die over was. Het zag er zeer professioneel uit die Tortillias met salade van Ellen,Paula, Yvonne en Laurens. Een de gezelligheid kende geen tijd in ons aller restaurant Heb Trek. Het was weer volle bak!
Later op de avond stonden er nog 2 partijen op de fel verlichtte banen 1 en 2. De baanverlichting op de overige banen was gedoofd. Op baan 1 speelden Frans van ‘t Wout/Natascha Panneman tegen Stef Aussems/Carla Mantel. Stef won ooit hier op het Landsmeer een lange driesetter op baan 1 die duurde tot diep in de nacht. Frans en Natascha hebben dat deze keer verhinderd. Zij oefenden iets meer druk uit op Stef en Carla waarbij vooral Frans soms lekker hard kon uithalen met een winnende forehand.
Op baan stonden EricHafkamp/Jan Geurts tegenover Jeroen Koster/MichelSchagen. Jeroen en Michel kwamen de eerste set niet goed in hun spel en ook de tweede set leek het al jaren met elkaar spelende team Eric/Jan eenvoudig naar zich toe te gaan trekken. Maar bij 5-2 of was het 5-3 kwamen Jeroen en Michel terug. Er was één rally bij van wel 30 slagen waarin de heren, volleyde, smashte, lobde en ballen uit onmogelijke hoeken nog terug speelden. Ik weet het niet zeker maar ik dacht dat Jeroen/Michel die ralley wonnen. Het werd 5-5 en 6-6 en toen de tie-break. Dat was een anticlimax voor Jeroen/Michel: ze maakten geen punt meer!
Barbara Cerasuolo haalde opgelucht adem achter de wedstrijdtafel. Het was middernacht en gelukkig geen derde set. De baanverlichting op baan 1 en 2 kon uit en de heren konden aan tafel voor hun glaasje! Het was mooi geweest.
Chris ter Brake