Het was een rustig avondje “tafeldienst” voor Ewald Arts achter de laptop. Hij had goed uitzicht op baan 1. Er stonden 8 partijen op het programma. Net als gisteravond was het koel en windstil. Dus een heerlijk avondje om te tennissen.

Het tennisspel dat wij spelen komt niet zomaar uit de lucht vallen. Het gangbare idee is dat het spel een Engelse uitvinding is. Major Wingfield bedacht in 1874 inderdaad dat tennis nu buiten op gras gespeeld kon worden ipv op een baan die door 4 muren was omgeven. Je kon van hem een doos met rackets, ballen, netten enz kopen en op een zelfgekozen veldje een baan uitzetten. Hij baseerde zich op het kaatsspel dat toen in Engeland ‘tennis’ heette en in Nederland dus ‘kaatsen’.
Het kaatsspel werd in de de middeleeuwen in Nederland volop bedreven door het gewone de volk. Overal in de steden waren indoor-kaatsbanen maar er werd ook op straat gekaatst. Er werd vaak om geld gespeeld en er werd door spelers en toeschouwers gewed: de ‘wed’strijd dus.
Het kaatsen dat tot op de dag van vandaag in Friesland bedreven wordt is dus een voorloper van ons huidige tennis. Er valt nog heel wat over te vertellen maar ik laat het hierbij*.

Op baan 1 troffen Edward vd Loo en Camiel Oppenhuis in de HD3/4 Igor Cozijn en Gijs Hahn. Samen met Vincent en Maurits Evers en Marco de Vries en Neander Kuijpers zitten zij in de HD3/4 poule. Leuk voor het publiek dat een fink aantal mooie partijen kan zien de komende dagen.
Vanavond was het wat teleurstellend: Igor en Gijs konden hun niveau van gister tegen Marco en Neander niet halen en Edward en Camiel gaven hun daar ook niet de kans toe. Het goed op elkaar ingespeelde team hield Igor en Gijs met diepe slagen ver achter de baseline en won (6-2, 6-1).

Op baan 5 was het een Boonstra aangelegenheid. Manon speelde met zoon Levy tegen haar wederhelft Mike en Esther van Dijk. De eerste set ging naar Mike en Esther (1-6). De tweede set ging gelijk op. Met name Manon stond haar mannetje in duels met Mike en Esther. Haar forehands kwamen goed, diep en hard door. Levy aan de andere kant had soms wat concentratieverlies bij zogenaamd makkelijke ballen. Tot 4-4 ging het gelijk op. Beide teams kregen gamepoints. Manon en Levy trokken tenslotte aan het langste eind (6-4). Na hard zwoegen ging de supertiebreak naar Manon en Levy (10-4). Levy kan weer blij zijn dat hij zijn racket na zoveel jaar weer uit de kast haalde.

Chris ter Brake.

*Cees de Bondt (1993) schreef een uitvoerig boekje over Tennis in Nederland tussen 1500 en 1800: ‘Heeft yemant lust met bal, of met reket te spelen…?’