LANDSMEER OPEN, 11 JULI 2017, DAG 4.

Het was een overwegend bewolkte tennisavond met weinig wind. De buienradar toonde later op de avond mogelijke regen. Gelukkig hebben onze Smashcourtbanen geen ‘covers’ (dekzeil) nodig zoals gisteren op Wimbledon. Daar werd een aantal uren niet gespeeld en ging het dak van Center Court dicht.
De natuur, waar wij mensen deel van uit maken, heeft zijn wetten. En Smashcourtbanen houden optimaal rekening met die wetten. En zo kon gisteravond later ook in de lichte regen probleemloos getennist worden en kon het programma van meer dan 20 partijen afgewerkt worden door onze toernooicommissie die vanavond oa prima ‘bevrouwd’ werd door Femke en Barbara.

In de keuken was het ‘Team Laurens’ hard bezig met de voorbereidingen van broodjes ‘Pulled Porc with Texas Coleslaw’. Op baan 4 stonden vroeg in de avond Niels Buller en Olivier ter Brake tegenover elkaar. Olivier is gewend om op ‘gravel’ ofwel gemalen baksteen te spelen. Hij keek al snel tegen een 4-1 achterstand op en voor Niels leek er geen vuiltje aan de lucht. ‘Unforced errors’ van Niels en het het wat vaster wordende spel met de slice backhand van Olivier zorgden voor een ommekeer. Niels’ technisch fraaie service begon te haperen en Olivier’s volleys bereikten steeds vaker hun geplande doel; Olivier won 7-5, 6-2 met ‘support’ van vrouw en kinderen vanaf het zonnige terras

Quinten Boonstra houdt van tennis en je ziet hem hier regelmatig met vrienden sparren. Ook hij ging vroeg aan de bak op de hem vertrouwde baan 1 tegen Pim Huitema in de HE5. Dat niveau lijkt Quinten best aan te kunnen. Hij won de eerste set. Maar daarna verloor hij zijn vat op het spel van Pim. Pim won: 4-6,6-3,6-4. En…later op de avond gebeurde hetzelfde: Met Ruud Beijnes leek hij af te steven op de overwinning maar het bleef wederom bij winst van de eerste set. Maurice Bindels en Peter de Vries wonnen: 4-6,6-3, 6-3. Kan Quinten deze verliezen omzetten in belangrijke leermomenten? Is het immers niet iets waar wij tennissers allemaal mee te maken krijgen: denken dat je zou moeten winnen en toch verliezen….?

Quinten’s vriend Camiel Oppenhuis ging laat in de avond de baan op. Hij ging het opnemen tegen een twaalfjarig talent: Cheraimo Gallant. Bij het inslaan leken de ballen te vliegen. Van beide kanten zag het er stijlvol en verzorgd uit. Weldra bleek Camiel doorgaans het tempo in handen te hebben en met zijn krachtige forehand menig punt te scoren. Camiel won: 6-0,6-3.

De laatste partijen werden ‘bekort’ met de telling die de KNLTB introduceert doch niet verplicht in de competitie : bij deuce speel je een beslissend punt waarbij de ontvanger bepaald in welk vak geserveerd wordt. En derde set: super tiebreak tot de 10. Na 9-9 echter twee punten verschil.

De gasten van ‘Heb Trek’ zijn zeker aan hun Trekken gekomen. En je kon ook met broodje, nou ja broodje…zeg maar ‘super king size broodje’…. op schoot lekker naar tennissen op baan 1 kijken. Niemand kwam tekort!

Vanavond kunnen genieten we de kookkunsten van Manon, Daphne en Jessica: Italiaans ‘op z’n blond’ – Pasta.