Deze avond begint het toernooi officieel. Alle toernooien maken gebruik van het zogenaamde voorweekend. Raak je in de knel omdat je nog in een ander toernooi zit, dan heeft dat toernooi voorrang. Je kan dan rustig je geplande voorweekend-wedstrijd laten verzetten.

Laurens de Koning had vanavond kantinedienst. Hij is sinds kort voorzitter van Heb Durf en maakt deel uit van een bijna geheel vernieuwd bestuur met nieuwe plannen, zo vertelde Laurens.

Er zijn recentelijk 24(!) nieuwe leden ingeschreven, het clubhuis is aan een opfrisbeurt toe en de trainingsuren worden uitgebreid. Wij zijn benieuwd hoe Heb Durf er volgende jaar bij het Landsmeer Open 2020 voor staat. Ik heb er alle vertrouwen in.

Guido en Mark waren vanavond onze ‘tafelheren’ en zorgden dat de wereld, die Landsmeer Open heet, doordraaide. Het verzetten van partijen kostte hen ook het nodige puzzelwerk. In wezen is het natuurlijk heel simpel: je geeft je op voor een toernooi en je geeft je beschikbaarheid op…..maar dan!

Er stonden 24 wedstrijden op het programma. Na middernacht stond een fitte Manon Boonstra nog op de baan tegenover Jolene Koopen. Baan 3. Eerder op de avond wisten Thomas Bonsen en Koen Rose, in de HD6,  er tegen Imre Gacser en Pascal Zegers wel een enerverende partij van de maken: ze lobden, smashten, volleyden, gaven dropshots en misten opgelegde kansen zoals dat in een gelijkopgaande dubbel behoort.

De beslissende tiebreak als derde set moest de doorslag geven: 11-9 voor Thomas en Koen. Dat zegt alles!

Op baan 6 namen Martijn Herfkens en Hans Kooij het tegen elkaar op in de HE7 35+. Martijn is sedert enkele jaren lid van Heb Durf en bracht met zijn diep geslagen forehands Hans regelmatig in de problemen. Martijn vertelde dat hij traint bij Kirsten Neuerberg, een van de trainsters van Heb Durf. Dat trainen wierp zijn vruchten af: Martijn wint: 6-1, 6-2. Martijn wil graag een ‘6’  worden en wie weet zien we dat volgend jaar al op het Landsmeer open 2020!

Verrassende voor mij stond Kirsten laat op de avond samen met Kamiel Oppenhuis op baan 1 tegenover Fabien Goldenberg en Vera Miliavljevic in de GD4. Martijn kwam dus helemaal aan zijn trekken en kon nu zien hoe zijn trainster het eraf bracht. Kirsten heeft natuurlijk een prachtige techniek en dat kon van de andere drie spelers ook gezegd worden. Voor het publiek was het dan ook met volle teugen genieten.

De eerste set ging heel eenvoudig naar Kirsten & Camiel en Martijn en ik dachten dat we voor middernacht naar huis konden. Vera bracht een nieuw element in het spel: de goedgeplaaste topspin lob. En tot ieders verrassing trokken Vera & Fabien de tweede set met 7-5  naar zich toe! In beslissende  tiebreak-tot-de-tien bleef het lang gelijk opgaan tot 7-7. Het was inmiddels ruim na middernacht. Heb je dan nog genoeg adrenaline? Vera vermoedelijk helaas niet: ze eindigde de wedstrijd met een dubbelfout! Dat is het laatste was je wilt als tennisser. Het werd 10-7 voor K&C.

Ik ging naar huis. En Manon? Ik zie op mijn gsm-schermpje dat zij, waarschijnlijk tegen 01.00 uur van de baan kwam. Zij won van Jolene: 6-2, 7-5. Eind goed, al goed voor Manon!

Chris ter Brake